Vandaag is mijn grote vriendin Jottem op reis gegaan over de Regenboogbrug.
Een hele tijd geleden gingen we altijd met zijn viertjes wandelen in het bos, Jottem, Goshja, Kyra en ik maar de laatste tijd ging dat niet meer en bleef Jottem thuis waar ze ik ze altijd in haar eigen tuin tegen kwam. Ze vond het heerlijk in de tuin en kon zo alles in de gaten houden.
Iedereen is nu verdrietig en dat begrijp ik wel hoor. Mijn Vrouwtje noemde haar altijd Zwartje of liefkozend Jottie. Wanneer ze Jottie zag lopen met haar voorpootjes strak recht hoog optillend moest ze altijd denken aan die statig mooie paarden die geleerd hebben met hun voor benen recht en hoog te lopen, dansende paarden, zo statig en mooi.
Jottem was afgelopen Zaterdag nog bij ons thuis en ze kwam telkens even naar binnen om bij mijn Vrouwtje te komen knuffelen. Dat deed ze op een grappige manier. Ze ging dan altijd met haar kop tussen de benen van mijn Vrouwtje in staan, zo van "hier ben ik, en nu wil ik geknuffeld worden" .
Jottie, we gaan je allemaal vreselijk missen........Goede reis grote, lieve vriendin.
Een pootje van Misty xx
